σαπύλλειν

Α

(κατά τον Ησύχ.) «σαίνειν. Ρίνθων».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. αποτελεί, κατά την πιθανότερη άποψη, εκφραστικό παρ. σχηματισμένο από το ρ. σαίνω «κουνώ την ουρά, κολακεύω», κατ' επίδραση τού σαπρός. Η άποψη ότι ο τ. συνδέεται με το ρ. θήπω «απατώ, εξαπατώ, θαυμάζω» είναι λιγότερο πιθανή].